Het zeer succevolle symfonische debuut concert van 28 mei, met Beethovens Overture Coriolan, het 4e pianoconcert (met pianiste Patricia de la Vega) en de 8e symfonie, was tevens de aftrap van de serie ‘Beethoven Revisited’ waarbij de connectie Beethoven-Mengelberg-Amsterdam werd benadrukt; de leraar van de grote inspirator van Mokum Symphony dirigent Willem Mengelberg, studeerde bij een leerling van Beethoven. Afgaand op wat is opgetekend door Beethovens leerlingen en critici mag stellen dat Mengelbergs Beethoven opnames  stijlstraditites bevatten die nog rechtstreeks afstammen van Beethoven zelf. Mokum Symphony is het enige orkest ter wereld dat belangrijke aspecten van die tradtities in ere herstelt. Voor de vele jonge musici is het leren en hanteren van die tradities een welkome aanvulling en verrijking van hun muzikale ontwikkeling en zeggingskracht gebleken.

Eind 2017 zal Mokum Symphony Beethoven combineren met een andere componist met een grote Mokumse historie: Gustav Mahler.

Het orkest van 45 Mokum musici zal dit keer worden aangevuld met een 20-tal conservatorium studenten.

Deze meeslepende en gepassioneerde overture doet denken aan de dramatiek van de vijfde symfonie. Beethoven luidde op ongekende wijze zijn ‘middenperiode’ in, en dwingt de uitvoerenden tot het uiterste. De hoogoplopende emoties kunnen niet zonder een niet aflatende bezieling, de stormachtige energie niet zonder vrijheid van timing en klank.

Beethoven componeert zijn 2e in Heiligenstadt, waar hij beseft dat zijn doofheid steeds erger wordt en niet te genezen valt. terwijl hij wanhopig is schenkt hij de mensheid zijn meest lieflijke en vredige symfonie; in de zonnige toonsoort van D majeur, een werk vol humor, virtuositeit en Italiaans aandoende charme en zangerigheid.

Mengelberg was bevriend met Mahler. Toen Mahler de Amsterdamse première dirigeerde van zijn 4e symfonie, woonde Mengelberg alle repetities en uitvoeringen bij. Hij noteerde alles wat Mahler de Amsterdamse musici vroeg te doen. Mahler was een bewonderaar van de dirigeerkunsten van Mengelberg, beiden bespraken de partituur van de 4e uitgebreid, tot in de kleinste details.

Terwijl een overvloedig aantal ensembles en orkesten pretenderen oude muziek op ‘authentiek’ wijze uit te voeren, zijn er nog geen orkesten die de zich lieten inspireren door de unieke en uitgesproken opvattingen zoals uitstekend te horen op de legendarische opname van de 4e Mahler van Willem Mengelberg. Berkhemer bestudeerde met behulp van zijn artistieke team die opname, en zal belangrijke technische en artistieke aspecten inbrengen in het spel van Mokum Symphony. Zonder te willen imiteren, zonder te pretenderen terug te willen in de tijd, is juist de kruisbestuiving van het hedendaagse spel met oude stijltradities  (zingend spelen, vrije klank, de kunst van het glissando -glijden van de ene noot naar de andere-) die het publiek zo aanspreekt, ontroert.